Nintendo Wiki
Advertisement

Super Nintendo Entertainment System (SNES) – 16-bitowa konsola Nintendo pierwszy raz zaprezentowana 21 listopada 1990 w Japonii jako Super Famicom (Super Nintendo Family Computer).

SNES w Polsce[]

Pierwszym SNES-opodobnym urządzeniem sprzedawanym w Polsce był Super Pegasus MT-888DX, dystrybuowany od 1993 roku przez Bobmark.[2] Był to zwykły Pegasus, sprzedawany w obudowie SNESa. W kolejnych latach, wielu handlarzy na bazarach próbowało zmylić nabywców oferując takie klony pod nazwą Supercom 72. Pierwsze oryginalne SNESy pojawiły się w większych sklepach na początku 1994 roku i były to importowane konsole z zachodu.[3]

Oficjalnie SNES miała premierą w Polsce, jesienią 1994 roku, za sprawą firmy Entertainment Systems Poland.[4] W 1994 roku cen podstawowego zestawu wynosiła 3,8 miliona[5] natomiast zestaw z czterema grami kosztował około 6,5 miliona starych złotych[6] co było dużo jak na tamte czasy. Ceny gier kształtowały się na poziome 100-300 złoty z czego większość kosztowała powyżej 200 złoty.

W 1995 po denominacji kosztowała od około 400 do 500 złoty, a w 1996, podstawowy zestaw SNES'a można było kupić za około 380-480 złoty, natomiast zestaw z grą za około 600-700 złoty, którego cena w 1997 roku została obniżona do 500-600 zł. Według dystrybutorów konsola cieszyła się dużym zainteresowaniem i zdobyła grono zwolenników.[7] W marcu 1995 roku, magazyn Gambler określił Super Nintendo, najbardziej promowaną konsolą w Polsce z oryginalnego sprzętu ale dodał że potencjalnych kupujących odstrasza wysoka cena gier.[8]

W 1995 roku powstał Klub Graczy Super Nintendo.

Konsole posiadały instrukcję przetłumaczoną na język polski. Jedyne gry które dostały polską instrukcję to te które były dystrybuowane wraz z konsolą.

Modele sprzedawane w Polsce:

  • Super Nintendo Control Set (European Version)- podstawowy model
  • Super Nintendo Power Station (European Version)
  • Super Nintendo Power Station (German Version)
  • Super Nintendo Power 4 Set (German Version) - konsola wraz z kompilacją Super Mario All Stars
  • Super Nintendo Donkey Kong Country Set (German/French Version) - konsola wraz z grą Donkey Kong Country
  • Super Nintendo Super Mario 5 in 1 Set (German/French Version) - konsola wraz z kompilacją Super Mario All Stars + Super Mario World
  • Super Nintendo Ghoul Patrol Set (German/French Version) - konsola wraz z grą Ghoul Patrol

Instrukcje w języku polskim posiadają (lista niepełna):

  • Super Mario All Stars
  • Super Mario All Stars + Super Mario World
  • Donkey Kong Country
  • Ghoul Patrol

Wojna 16-bitowców w Polsce[]

Największym rywalem SNESa była na rynku polskim Sega Mega Drive (licząc pod względem 16-bitowców). Przeciwnik Nintendo został wprowadzony na nasz rynek w 1992 roku przez Nissho Iwai Corporation i był rozprowadzany w sklepach zajmujących się dystrybucją domowych sprzętów wideo jak ITI Neovision[9]. Niestety słabe wyniki, dystrybucja w niewielkiej ilości miejsc (filie wybranych sprzedawców sprzętu wideo, jednak praktycznie bardzo duże miasta) oraz pojawianie się coraz nowszych sklepów z grami, skłoniły japońską firmę do zmiany rynku i od 1994 roku rozpoczęto rozprowadzanie konsol u dystrybutorów gier jak Bemex, AGES (Bobmark), Discomp, Comat itp.

Pod koniec 1994 roku, Mega Drive wygrywał z Super Nintendo pod względem cenowym (kosztował od 3,5 miliona złoty)[10] a także w cenie gier (do 2 milionów złoty w dół z czego większość powyżej 100 zł), choć istniała możliwość wypożyczania gier obydwu firm na raty w niektórych miejscach w kraju, dzięki powstawaniu wypożyczalni. Również pod względem dostępności, Mega Drive'a starano się rozprowadzać także w mniejszych miastach i miejscach, natomiast Nintendo przez pierwszy okres było dostępne głównie w Warszawie i wybranych największych miastach. Pod względem reklamy lepiej plasowało się Nintendo, które częściej pojawiało się ze swoimi sprzętami na ogólnopolskich targach growych oraz dawało do recenzji wiele więcej gier a zwłaszcza tych hitowych, natomiast takich recenzji gier dla Segi było mniej pomimo, że były legalnie dostępne w Polsce. Sega miała największy problem w postaci klonów Mega Drive'a, których ceny różnych zestawów wynosiła od 250 zł w górę[11] (średnio 300 zł), natomiast pirackie oprogramowanie kosztowało od 50 zł do 120 zł. SNES nie miał problemu z podróbkami dzięki temu dystrybutorzy mieli pewność że zarobią na tym, przez co Bobmark namówił Segę na pozwolenie wydania Power Pegasusa, który był tańszy od oryginału, w granicy cenowej podobnej do klonów i mógł dawać zyski firmie z handlu licencjonowanych gier i przystawek podwajając sprzedaż dzięki większej rozpoznawalności, jednak to nie udało się ze względu na parę czynników jak np. słaba reklama.

Po 1996 roku, większość piratów handlujących Segą zaczęła przerzucać się na PlayStation, więc coraz więcej modeli sprzedawanych od tego czasu była oryginalna zwłaszcza, że ceny konsol i gier staniały, zarobki się zwiększały, tak samo jak liczba miejsc gdzie można było gry zakupić. Mega Drive zawsze pozostawał tańszy od SNESa, podobnie jak gry. Na początku 1996 roku wyłącznym i głównym dystrybutorem został Bobmark[12], koncentrując tym samym sieć na jednym sprzedawcy, zastępując Nissho Iwai i ich model autoryzowanej dystrybucji. Podsumowując, Mega Drive wygrał rywalizację 16-bitowców w Polsce i liczba nie uwzględnia importów, wielu klonów sprzedawanych na bazarach czy też dystrybuowanych w sklepowych. Niestety, liczba sprzedanych egzemplarzy Super Nintendo czy Mega Drive w Polsce jak na razie nie została przez Nintendo ani Sega ujawniona. Liczby te były niestety wielokrotnie mniejsze do sprzedaży Pegasusa, PlayStation czy komputerów domowych.

Materiały promocyjne[]

Źródło[]

Advertisement